افزايش اشتها با عسل طبيعي
اشتها؛يعني ، تمايل انسان يا حيوانات براي خوردن غذا .
معمولا انسان به سه دليل احساس گرسنگي مي كند :
۱- با خالي شدن محتويات معده و تا حدي روده كوچك ،
تحريكات ناشي از خالي بودن اين اعضاء به صورت عصبي به مغز مي رسد
و باعث ايجاد احساس گرسنگي مي شود .
اين نوع تنظيم مصرف غذا ،«تنظيم مكانيكي» ناميده مي شود .
۲- پس از صرف غذا ، با انجام دادن اعمال هضمي در دستگاه گوارش ،
بخشي از غذاي مصرف شده به صورت قابل جذب درمي آيد
و از جدار روده ي باريك جذب خون مي شود .
انواع مواد نشاسته اي پس از هضم شدن ،
در روده بار يك به صورت گلوكز جذب خون مي شود .
افزايش اشتها با عسل طبيعي
بنابراين پس از صرف غذا و جذب شدن
شكل ساده مواد نشاسته اي به درون خون ، مقدار گلوكز خون بالا مي رود .
گلوكز پس از وارد شدن به داخل سلول هاي بدن مي سوزد
و به گاز كربنيك ، آب و انرژي تبديل مي شود .
گاز كربنيك از طريق هواي بازدم از بدن دفع مي شود .
آب متابوليسمي حاصل از سوخت و ساز نيز در بدن مصرف مي شود
و اضافات آن توسط كليه ها دفع مي شود .
انرژي حاصل از متابوليسم درون سلولي نيز
به مصرف انجام واكنش هاي بي شمار داخل بدن و فعاليت هاي عضلاني مي رسد .
بنابراين پس از تخليه گلوكز خون به درون سلول ها ،
سطح گلوكز خون پايين مي آيد و هرچه از زمان صرف غذا بيشتر بگذرد ،
سطح گلوكز خون افت بيشتري مي كند .
وقتي سطح گلوكز خون به حد معيني پايين بيايد ،
خون حاوي گلوكز كم وقتي از هيپوتالاموس عبور مي كند ،
باعث تحريك مركز گرسنگي در مغز مي شود
كه اين تحريك به صورت احساس گرسنگي در شخص نمايان مي شود
و شخص با خوردن غذا دوباره باعث افزايش سطح گلوكز خون مي شود .
به اين نوع تنظيم سطح گلوكز خون ، « تنظيم شيميايي » مي گويند .
۳ - در هواي گرم ، بدن با كاهش مصرف غذا از به وجود آمدن
حرارت بيشتر دروني جلوگيري مي كند .
درجه حرارت خون نيز مانند تركيبات شيميايي آن بايد ثابت باشد
و مشابه عملي كه بدن براي ثابت نگه داشتن تركيبات شيميايي خون انجام مي دهد ،
وقتي درجه حرارت خون بالا رود ، انجام مي دهد تا حرارت بدن را ثابت نگه دارد .
يكي از مكانيسم هايي كه بدن براي ثابت نگه داشتن
درجه حرارت داخلي انجام مي دهد ،
كاهش مصرف غذا از طريق كاهش اشتها يا ميل به مصرف غذا است .
وقتي خون عبور كننده از هيپوتالاموس حرارت بيشتري از حد معين داشته باشد
( بيش از ۵/۳۷ تا ۳۸ درجه سانتي گراد ) ،
هيپوتالاموس آن را به عنوان يك تحريك عصبي به نقطه تنظيم اشتها در مغز مي رساند
و مغز با القاي احساس گرما و بي اشتهايي ،
تمايل شخص براي مصرف غذا را از بين مي برد
و يا در حد نياز كاهش مي دهد .
به اين نوع تنظيم گلوكز يا اشتها ، « تنظيم حرارتي » گويند .
لذا بدن با سه مكانيسم فوق باعث داشتن
يا نداشتن اشتها براي مصرف غذا مي شود .
حالات فوق تحت شرايط طبيعي ؛ يعني ، در بدن يك شخص سالم ،
باعث تنظيم ميزان اشتها مي شود .
اما تحت برخي از شرايط ، اشتها به طور طبيعي زياد يا كم مي شود .
چنان چه اشتها از حد عادي بيشتر باشد ،
شخص ناخواسته بيش از حد نياز بدنش غذا مي خورد
و اختلالات ناشي از پر خوري را به بدن خود تحميل مي كند .
اما اگر اشتها به طور غير طبيعي كم باشد ،
شخص با كم غذا خوردن باعث ايجاد كمبود هاي غذايي در بدن خود مي شود .
افزايش اشتها با عسل طبيعي
در مغز انسان و حيوانات ، مراكزي به نام هاي مراكز سيري يا گرسنگي وجود دارد .
وقتي مركز سيري تحريك شود ، شخص ميل به غذاخوردن را از دست مي دهد .
وقتي مركز گرسنگي تحريك شود ، شخص ميل به مصرف غذا پيدا مي كند .
چنان چه با يك سوزن مركز سيري يك موش را تخريب كنيد ،
آن موش هرگز احساس سيري نمي كند و اگر به وفور غذا در اختيارش قرار داده شود ،
آن قدر غذا مي خورد كه معده اش مي تركد .
زيرا به طور دائم احساس گرسنگي مي كند
و چون عقل ندارد كه از مصرف غذاي بيش از حد پرهيز كند ،
در صورت موجود بودن غذا ، براي رفع احساس گرسنگي ، بي توقف مي خورد .
گاهي مرگز سيري مغز انسان نيز آسيب مي بيند
كه چنين افرادي هر قدر هم به كمك نيروي عقل از خوردن غذا پرهيز كنند ،
باز هم به دليل احساس دائمي گرسنگي
به عنوان يك احساس رنج آور ، غذاي بيشتري مي خورند .
اين بيماري در انسان بيماري «جوع» ناميده مي شود
كه افراد مبتلا به آن به دليل پرخوري وزن بسيار بالايي پيدا مي كنند .
در كشورهاي پيشرفته ، بيماري پرخوري «جوع» بسيار بيشتر رايج است
و به همين دليل در چنان كشورهايي مي توان
افراد بسياري را مشاهده كرد كه فوق العاده چاق هستند .
هر عاملي كه باعث كاهش حركات روده ها و يبوست شود ؛
مثل ، مصرف مواد مخدذ يا غذاهاي متراكم و كم الياف ،
سبب تخليه دير به دير محتواي دستگاه گوارش مي شود
و چون تخليه به طور عادي صورت نمي گيرد ،
تحريك مكانيكي توسط ديواره ي دستگاه گوارش كمتر صورت مي گيرد
و عدم تحريك مكانيكي ، سبب بي اشتهايي مي شود .
افزايش اشتها با عسل طبيعي
گاهي نيز دليل بي اشتهايي كمبود برخي از مواد يا عناصر غذايي در رژيم غذايي است .
به طور مثال ، كمبود ويتامين ب ۱ سبب بي اشتهايي شديد مي شود .
كمبود تعداد ديگري از ويتامين ها و
مواد معدني نيز سبب بي اشتهايي مزمن فرد مي شوند .
در يك آزمايش كه به يك گروه از موش ها ،
غذاي عاري شده از ويتامين ب ۱ تغذيه شده بود
و كمبود شديد اين ويتامين در بدن موش ها ايجاد شده بود ،
موش ها هيچ ميلي به مصرف غذا نداشتند و آن قدر غذا نخوردند
كه همه ي آن ها از گرسنگي تلف شدند .
پس نتيجه ميگيريم كه براي داشتن اشتهاي مناسب ،
يكي از مهم ترين شرايط ، كيفيت غذا ؛
يعني ، بافت فيزيكي غذا ( ميزان تراكم يا مقدار الياف موجود در غذاي مصرفي ) است
و اشتها فقط زماني مي تواند طبيعي باشد
كه علاوه بر سلامت مراكز تنظيم اشتها در مغز ،
بافت فيزيكي و تركيب شيميايي غذاي مصرفي نيز مناسب باشد .
برخي از ويتامين ها و مواد معدني كم نياز تاثيري قطعي و مستقيم روي اشتها دارند
و كمبود آن ها باعث بي اشتهايي در انسان يا حيوانات مي شود .
معمولا برخي افراد به علت تغذيه نادرست
به كمبود اين مواد و در نتيجه بي اشتهايي دچار مي شوند .
كساني كه دچار كمبود غذاي باشند و يبوست هم داشته باشند ،
يكي به دليل تخليه دير به دير مدفوع در اثر تحريك مكانيكي اندك دستگاه گوارش
و ديگري به دليل كمبود مواد غذايي ،
مشكل تغذيه اي مضاعفي خواهند داشت
و عوارض سوءتغذيه با شدت بيشتري بر آن ها مسلط مي شود .
چنان چه اين افراد مخلوطي از عسل و داروهاي مسهل گياهي يا شيميايي را مصرف كنند ،
با تحريك تخليه ي مدفوع ، امكان تحريك مكانيكي اشتها به وجود مي آيد
كه به علت افزايش اشتها و مصرف غذا ،
كمبود هاي غذايي به طور نسبي رفع مي شود .
به هرحال براي افزايش اشتها ، تجويزهاي زير صورت گرفته است
كه بهتر است با توجه به اطلاعات فوق و آگاهي از علت بي اشتهايي ،
ابتدا به تشخيص علل و عوامل بي اشتهايي پرداخت و سپس از اين تجويزها استفاده كرد :
*نوشيدن يك ليوان آب باران مخلوط با يك قاشق غذاخوري عسل يك ساعت قبل از غذا ،
سه نوبت در روز .توجه داشته باشيد هواي شهر هايي مثل تهران بسيار آلوده است
و مصرف آب باران جمع آوري شده تا سه ساعت بعد از شروع بارندگي ،
آلوده و خطرناك است و منظور از آب باران ،
آبي است كه از بارندگي در هواي پاك جمع شده باشد .
افزايش اشتها با عسل طبيعي
*يك قاشق عسل + يك پياز پخته ( دو بار در روز )
*يك قاشق عسل + يك فنجان دم كرده ي ۲۰ گرم ساقه خشك
و گلدار پونه كوهي در يك ليتر آب ( قبل از هر وعده ي غذا )
*يك قاشق عسل + يك فنجان جوشانده ۳۰ گرم پوست نارنج در يك ليتر آب ( قبل از نهار و شام )
*مخلوط يك قاشق عسل + ۳۰ گرم سبوس گندم+ يك ليوان شير ( دو بار در روز )
*مخلوط يك قاشق عسل + يك ليوان شير ( دوبار در روز )
*مخلوط يك قاشق عسل + يك ليوان جوشانده گياهي مسهل
( طبق دستور خاص مصرف هر جوشانده گياهي مسهل )
*مصرف عسل + داروهاي مسهل (طبق دستور خاص مصرف هر دارو توسط پزشك )
برچسب: ،